De Mechanische Bij

De Teun-bee-34.3-beta heeft haar werk gedaan!

De mens doet haar beste vindingen met de rug tegen de muur. Wanneer hij ertoe gedwongen wordt vanuit een moeilijke positie. Zo ook mijn broer Teun. In een hulpeloze poging om mijn leven te redden beloofde hij me dat hij de schat van Jari Hermans en Gijs van Otten zou terugbrengen. Maar hij had toen nog geen idee welke technologie hem daarbij zouden gaan helpen.

Nu, enkele weken later, blijkt hij geniaal werk geleverd te hebben. Wie vantevoren gezegd zou hebben dat je met een geluidsarme, op-afstand-bestuurbare, vliegende nachtkijker een huis zou kunnen binnendringen zou niet geloofd worden. En als je er dan bij optelt dat de webcam de juiste foto's heeft gemaakt en zonder noemenswaardige kleerscheuren het huis weer heeft verlaten in het donker is duidelijk dat er een wonder is geschied.

Teun-bee versie 25 (nog met zijsteuntjes)

Teun en zijn technologie hebben voor mij goddelijke status gekregen. Ik ben een nederig mens naast deze grootmeester. Een misdienaar die schromelijk en onbeholpen de kelk naar de priester brengt.

En zomaar te bedienen met Teun's iPhone...

Omdat ikzelf weinig technisch onderlegd ben, kan ik de details niet beschrijven, maar Teun heeft me beloofd om de bouw en de werking van zijn Teun-bee-34.3-beta, zoals hij hemzelf noemt, op het Internet te publiceren. Ik moest in elk geval  van hem melden dat het centrale hart een Mikrokopter FlightCtrl ME bordje met een AR.Drone chassis en een uitgeklede Sony CCD 420 TVL nachtkijker is.

Oefenen in het schemerdonker

Er gingen vele oefenuren voorbij. Natuurlijk mocht ikzelf deze vliegende camera nooit bedienen van Teun. We hadden elkaar plechtig beloofd om geen onethische dingen uit te halen met deze mechanische bij. Behalve dan bij Teun's mooie overbuurvrouw. Want ja, we moesten toch oefenen in realistische omstandigheden.

We hadden ook een keer flinke schade

Op een nacht was het zover. Teun en ik begaven ons naar de Dorpsstraat van mijn geliefde dorp. In zijn hand de Teun-bee-34.3-beta. Het was helder en er stond weinig wind. Een open dakraam was voldoende om de drone binnen te krijgen in het huis van de dader. Behendig en nauwgezet zoemde de camera door het huis, ondertussen vele foto's doorsturend naar Teun's iPhone. Ik was blij dat Teun de bediening voor zijn rekening nam want mijn hart, mijn handen, alles trilde aan me. Een minieme fout en de Teun-bee zou verloren gaan.

Het duurde allemaal niet lang (tenminste zo leek het) want we hadden de benodigde papieren verrassend snel gevonden. Ik herkende het zegel en slaakte een korte kreet van opwinding. Teun keek me vermanend toe, gevolgd door een brede grijns. Mission completed!

Thuis was het eindelijk mijn beurt om te laten zien wat ik kon. De groenige nachtfoto's moesten worden verscherpt en bijgesteld. De teksten moesten worden nagelezen. Het deel met het Ovum Argentum zegel bevat de volgende tekst:

Het bewijs van de replica

"Deesche niet zilveren replica van het ovum argentum is aangebooden door burgemeester Langedijk toe Vlashoeve aan Carolina van Grotel".

Het is hetzelfde handschrift als de huwelijksakte. Kortom, het echte ei is dus nog ergens! Daarover gaat het andere deel dat we vonden. Daarop staat:

De lengtegraad is bekend!

"Het echten ei ligt op den Lengtengraad E 5,375672. Den Breedtengraad zit in een van den fleschen in den ...". Aaaah, we misten de rest van dit papier. We hadden hier wel een foto van maar die was vele malen te onscherp.

Niet getreurd, we doen namelijk weer mee. De lengtegraad loopt over de westkant van Riethoven! Zie onderstaande foto. Zoveel nieuws, zoveel geluk, ik kan het nauwelijks dragen.

De lengtegraad waarop het Zilveren Ei ligt